T.C.
D A N I Ş T A Y
Dördüncü Daire
Esas No : 2008/1525
Karar No : 2010/854
Özeti : Re’sen araştırma ilkesi uyarınca ve vergi incelemesinin amacına da uygun olarak takdir komisyonu kararına esas alınan SSK kayıtları ile ilgi tüm bilgi ve belgelerin Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü ve davalı İdareden istenerek, bu bilgi ve verilerin hukuka ve gerçeğe uygunluğunun araştırılmasından sonra, vergilemeye esas alınıp alınamayacağının incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği hakkında.
Temyiz Eden : Hitit Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Sanayi Ticaret Anonim Şirketi
İstemin Özeti : Davacının, 1999/1-11 dönemine ilişkin gelir(stopaj) vergisi beyannamelerinde, çalıştırdığı işçi sayısını eksik gösterdiği ileri sürülerek takdir komisyonu kararına istinaden salınan gelir(stopaj) vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır. Ankara 4.Vergi Mahkemesi 26.11.2007 günlü ve E:2006/566, K:2007/1681 sayılı kararıyla; özel yetki belgeli yoklama memurlarınca, SSK kayıtlarına göre davacının uyuşmazlık konusu dönemde çalıştırdığı işçi sayısının tutanakla belirlendiği, muhtasar beyannamelerinde gösterdiği işçi sayısının bu sayılardan az olduğunun tespit edilmesi üzerine eksik beyan edilen matrah farkı için resen takdire sevk edildiği, ancak söz konusu tutanağın davacı şirket temsilcisince imzalanmadığı, dayanak gösterilen SSK kayıtlarına ilişkin belgenin tutanak ekinde ve dosyada yer almadığı, beyan dışı bırakıldığı ileri sürülen işçilerin ihtilaflı dönemde kaç gün çalıştığı, ne kadar ücret aldığı hususunda davacının kayıtları ve SSK kayıtları üzerinde yeterli araştırma yapılmadan genel ifadelerle matrah takdir edildiği anlaşıldığından dava konusu tarhiyatın hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, yapılan işlemlerin yasal olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir. Tetkik Hakimi Zübeyde Çelebi’ nin Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir. Danıştay Savcısı Abdurrahman Gençbay’ ın Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü: Davacının, 1999/1-11 dönemine ilişkin gelir(stopaj) vergisi beyannamelerinde, çalıştırdığı işçi sayısını eksik gösterdiği ileri sürülerek takdir komisyonu kararına istinaden salınan gelir(stopaj) vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına karar veren Vergi Mahkemesi kararı davalı İdare tarafından temyiz edilmiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30 uncu maddesinde, re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere ve kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmış, aynı Kanunun 134 üncü maddesinin 1 inci fıkrasında; vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun dosyaların incelenmesi başlıklı 20 nci maddesinin birinci fıkrasında da, Danıştay ile İdare ve Vergi Mahkemelerinin bakmakta oldukları davalara ait her çeşit incelemeleri kendiliklerinden yapacakları, Mahkemelerin belirlenen süre içinde lüzum gördükleri evrakın gönderilmesini ve her türlü bilgilerin verilmesini taraflardan ve ilgili diğer yerlerden isteyebilecekleri hükmü yer almıştır. İncelenen dosyada, Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü ve Gelirler Genel Müdürlüğü arasında yürütülen işbirliği ve araştırma çalışmaları sırasında, Ankara Sigorta Müdürlüğü verileri üzerinde inşaat, temizlik ve güvenlik iş kollarında 1999,2000 ve 2001 yıllarında faaliyette bulunan işverenlere ait çalışan işçi sayılarını gösterir tutanakların vergi dairelerine intikal ettirildiği, davacının da uyuşmazlık konusu dönemlerde vermiş olduğu muhtasar beyannamelerinde çalıştırdığı işçi sayısını düşük gösterdiğinin tespit edilmesi üzerine matrah takdiri için takdir komisyonuna sevk edildiği anlaşılmıştır. Vergi Mahkemesi, dayanak gösterilen SSK kayıtlarına ilişkin belgenin tutanak ekinde ve dosyada yer almadığı, beyan dışı bırakıldığı ileri sürülen işçilerin ihtilaflı dönemde kaç gün çalıştığı, ne kadar ücret aldığı hususunda davacının kayıtları ve SSK kayıtları üzerinde yeterli araştırma yapılmadan genel ifadelerle matrah takdir edildiği gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılmasına karar vermişse de; yukarıda belirtilen re’sen araştırma ilkesi uyarınca ve vergi incelemesinin amacına da uygun olarak söz konusu SSK kayıtları ile ilgi tüm bilgi ve belgelerin Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü ve davalı İdareden istenerek, bu bilgi ve verilerin hukuka ve gerçeğe uygunluğunun araştırılmasından sonra, vergilemeye esas alınıp alınmayacağının incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüyle, Ankara 4.Vergi Mahkemesinin 26.11.2007 günlü ve E:2006/566, K:2007/1681 sayılı kararının bozulmasına, 24.2.2010 gününde oyçokluğuyla karar verildi. KARŞI OY Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden, davacının temyiz istemi reddedilerek Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği görüşüyle karara karşıyız.Kaynak:.izmirymmo.org.tr
