YARGITAY
7.Hukuk Dairesi
Esas: 2013/16861
Karar: 2014/474
Mahkemesi : Merzifon Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 07/02/2013
Numarası : 2010/34-2013/67
Özet: Yargıtay, mahkemenin de kabulünde olduğu gibi davacı işçinin mevsimlik işçi olarak çalışmadığı, Anayasal dinlenme hakkı olan yıllık iznin işverence kullandırılmamasının ve kullandırılmayacağının beyan edilmesi karşısında işçi feshinin haklı nedene dayandığı gözetilmeksizin kıdem tazminatının kabulü gerekirken reddi hatalı olduğuna karar verdi.
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm süresi içinde duruşmalı olarak taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK’nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, 14/05/1998 tarihinde işe başladığını, 23/10/2009 tarihinde hak ettiği yıllık izinlerinden kullanılmak üzere 10 gün ücretli izin hakkının kullandırılmasını talep ettiğini, işverence mevsimlik ve kampanya işlerinde çalışanlara yıllık ücretli izin kullandırılmasının mümkün olmadığı belirtilerek izin talebinin reddedildiğini, bu sebeple 03/11/2009 tarihinde iş sözleşmesini haklı nedenle feshederek kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izinlerinin hesaplanarak kendisine ödenmesini ihbar ve ihtar ettiğini, ancak her hangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, mevsimlik işçinin yıllık ücretli izin hakkı talebinin olamayacağını, davacının çalışırken Samsun Emniyetinde işe girdiğini, iş akdi feshedilmeden önce girmek istediği işini garanti altına aldığını, mevsimlik işçilerin elektrik işinde çalışmasının mevsimlik işçi statüsünden kurtarmayacağını, kanunen ödenmesi gereken tüm haklarının ödendiğini, haksız olarak iş akdini fesheden tarafından davacı olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının Samsun Emniyet Müdürlüğüne atamasının gerçekleştiği 22.10.2009 tarihinden bir gün sonra 23.10.2009 tarihli dilekçesi ile 10 gün ücretli izin talebinde bulunduğundan davacının bu tarih itibariyle (22.10.2009) yeni işe atamasını gerçekleştiği hususunu bildiğinin anlaşıldığı, davacının talebi davalı işveren tarafından 02.11.2009 tarihinde reddedilince, davacının iş akdini 03.11.2009 tarihinde feshettiği ve ertesi gün 04.11.2009 tarihinde Çarşamba İlçe Emniyet Müdürlüğü Sosyal Hizmetler Büro Amirliğinde teknisyen yardımcısı olarak göreve başladığı, davacının iş akdini atamasının gerçekleştiği yeni işine başlamak amacıyla feshettiği, yani davacının haklı fesih nedeninin bulunmadığı gerekçesiyle kıdem tazminatı talebinin reddine, yıllık izin ücreti talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemenin de kabulünde olduğu gibi davacı işçinin mevsimlik işçi olarak çalışmadığı, Anayasal dinlenme hakkı olan yıllık iznin işverence kullandırılmamasının ve kullandırılmayacağının beyan edilmesi karşısında işçi feshinin haklı nedene dayandığı gözetilmeksizin kıdem tazminatının kabulü gerekirken reddi hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine,
16/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak:www.yargıtay.gov.tr
Haberi hazırlayan: Stj.Av.Onur ŞENELLİ
