Ortaöğrenim kurumlarındaki rehber öğretmenlerin ek ders ücretleri için Danıştay son noktayı koydu

Danıştay İDDK, eğitim-öğretim hizmetine ara verilen dönemde (ders yılı dışında) yapmış oldukları çalışmalar karşılığında ayrıca ek ders ücretinden faydalandırılmamaları yönündeki dava konusu düzenlemede idarelerin açık takdir hatasının bulunmadığı yönündeki mahkeme kararını onadı.

16/12/2006 tarih ve 26378 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2006/11350 sayılı Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Kararın 6. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ”ilgili mevzuatına göre” ibaresi ile 10. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan ”ders yılı süresince” ibaresinin iptali için dava açılmıştı.

Maliye Bakanlığınca da, ortaöğretim kurumlarında görevli rehber öğretmenlerin sınav dönemlerinde de yerine getirdikleri rehberlik çalışmasına bağlı olarak ders yılı dışındaki bu sürelerde ek ders ücreti ödenmesine imkan bulunmadığı belirtilmişti.

Danıştay 12. Daire istemi reddetmişti.

Davacılar kararı temyiz etmiştir. İlköğretim okullarında görev yapan ve meslekle ilgili çalışmalara katılan rehber öğretmenlerin bir kısmının haftada 15 saat ek ders ücreti alabilmekteyken, ortaöğretim kurumlarında görev yapan rehber öğretmenlere bu ücretin hiçbir surette ödenmediği, oysa ortaöğretim kurumlarında çalışan rehber öğretmenlerin de ders kesiminden sonra yılsonu çalışma raporlarının hazırlanması ve bunların rehberlik ve araştırma merkezlerine gönderilmesi, gelecek eğitim-öğretim yılı rehberlik hizmetlerinin planlanması ve hazırlık çalışmaları, üniversite tercihleri öncesinde ve tercih sürecinde öğrencilere rehberlik çalışmaları yapılması, alan seçimi gibi konularda meslekle ilgili çalışmalarını yürütmeye devam ettiğini iddia etmiştir.

İDDK bu kararı onamıştır.

……..

T.C.

DANIŞTAY

İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU

ESAS NO: 2020/43

KARAR NO: 2021/924

KARAR TARİHİ: 29.04.2021

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : . Sendikası

VEKİLİ: Av. .

KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- .

VEKİLİ: Hukuk Müşaviri.

2- . Bakanlığı

VEKİLİ: Hukuk Müşaviri.

3- . Bakanlığı

İSTEMİN KONUSU:

Danıştay Onikinci Dairesinin 22/05/2019 tarih ve E:2018/3706, K:2019/3915 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:

Dava konusu istem:

Ortaöğretim kurumlarında görevli rehber öğretmenlerin sınav dönemlerinde de yerine getirdikleri rehberlik çalışmasına bağlı olarak ders yılı dışındaki bu sürelerde ek ders ücreti ödenmesine imkan bulunmadığı yönündeki Maliye Bakanlığının. tarih ve . sayılı işlemi ile bu görüş yazısında belirtilen açıklama doğrultusunda işlem yapılmasının bildirilmesine ilişkin Milli Eğitim Bakanlığının. tarih ve . sayılı işlemi ve 16/12/2006 tarih ve 26378 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2006/11350 sayılı Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Kararın 6. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ”ilgili mevzuatına göre” ibaresi ile 10. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan ”ders yılı süresince” ibaresinin iptali istenilmiştir.

Daire kararının özeti:

Danıştay Onikinci Dairesinin 22/05/2019 tarih ve E:2018/3706, K:2019/3915 sayılı kararıyla;

Davalı idarelerin usule ilişkin süre ve husumet itirazları yerinde görülmeyerek işin esasına geçildiği,

12/03/1964 tarih ve 11654 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 05/03/1964 tarih ve 439 sayılı Milli Eğitim Bakanlığına Bağlı Yüksek ve Orta Dereceli Okullar Öğretmenleri ile İlkokul Öğretmenlerinin Haftalık Ders Saatleri ile Ek Ders Ücretleri Hakkında Kanun’un Ek 1. maddesinin 1. ve 2. fıkrası; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 89. maddesi; 16/12/2006 tarih ve 26378 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2006/11350 sayılı Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Karar’ın 4. maddesinin 1. fıkrasının (d), (e) ve (f) bentleri, 5. maddesi ve 6. maddesinin 3. fıkrası, 10. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi ve 25. maddesinin 1. fıkrası; 31/07/2009 tarih ve 27305 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği’nin -22/04/2010 tarih ve 27560 sayılı Yönetmelik ile eklenen- 81. maddesinin 2. fıkrası; 17/04/2001 tarih ve 24376 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Rehberlik ve Psikolojik Danışma Hizmetleri Yönetmeliği’nin “Tanımlar” başlıklı 4. maddesinin (i) bendi ve 50. maddesi düzenlemelerine yer verildikten sonra,

439 sayılı Kanun’un Ek 1. maddesinde belirtilen kurumlarda öğretmen ve yönetici olarak görev alanlarla diğer eğitim kurumlarında ve Milli Eğitim Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında görev alanlardan kimlerin zorunlu ek ders görevi alacağı ve haftalık çalışmalarının ne kadarının zorunlu ek ders görevinden sayılacağı, ücretle okutulacak ders saatlerinin sayısı, ders görevi alacakların nitelikleri ve diğer hususlarla ilgili olarak düzenleme yapma konusunda Bakanlar Kuruluna takdir yetkisi verildiği, bu yetkinin ancak kamu yararı ve hizmet gerekleri göz ardı edilerek kullanıldığının kanıtlanması ya da idari yargı merciince saptanması halinde, sözü edilen bu durumun dava konusu idari işlemin neden ve amaç yönlerinden hukuka aykırılığı nedeniyle iptalini gerektireceğinin yerleşmiş yargı içtihatlarıyla kabul edildiği,

Dava konusu Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Karar’ın, Milli Eğitim Bakanlığının yönetici, öğretmen, uzman ve usta öğreticileri ile diğer görevlilerinin aylık ve ek ders ücreti karşılığında okutacakları ve okutmuş sayılacakları haftalık ders saatlerinin sayısını, ders görevi alacakların niteliklerini ve diğer hususları düzenlemek amacıyla yürürlüğe konulduğu, kapsama dahil örgün ve yaygın eğitim kurumlarında görevli örgün ve yaygın eğitim kurumlarının müdür, müdür başyardımcısı ve müdür yardımcıları, okul öncesi ve sınıf öğretmenleri, genel bilgi ve meslek dersleri öğretmenleri, atölye ve laboratuvar öğretmenleri için aylık karşılığında kaç saat ders okutacaklarının, ek ders görevinin ne kadar olacağının ve buna ilişkin kuralların görevin niteliğine ve sorumluluk derecesine göre ayrı ayrı düzenlendiği,

Bununla birlikte, rehberlik ve psikolojik danışma hizmetlerinin eğitim-öğretim faaliyetlerinin düzenli ve etkili bir şekilde yürütülmesinde önemli bir rolünün olduğu, bu hizmetleri ifa eden rehber öğretmenlerin, görev yaptıkları eğitim-öğretim kurumlarında fiilen derse girmedikleri, söz konusu kurumlarda rehberlik ve psikolojik danışma hizmetleri verdikleri ve anılan hizmetlerin öğrencileri, aileleri ve sınıf öğretmenlerini kapsadığı dikkate alındığında, rehber öğretmenlerin yürütmekte oldukları kamu hizmetinin etkinliğinin ve verimliliğinin daha çok ders yılı ile sınırlı olduğu,

Bu durumda, Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Karar’ın “Ek ders görevi” başlıklı 6. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, ilgili mevzuatına göre öğretim yılı başında ve sonunda yaptıkları meslekle ilgili çalışma sürelerinde iki haftayı geçmemek üzere ve fiilen görev yapmaları kaydıyla haftada 15 saat ek ders ücreti ödenen ve “Ders niteliğinde yönetim görevi” başlıklı 10. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi uyarınca, ders yılı süresince haftada 18 saati ders niteliğinde yönetim görevi sayılan ve fiilen eğitim kurumunda görev yapması şartıyla ek ders ücretinden faydalanan rehber öğretmenlerin, eğitim-öğretim hizmetine ara verilen dönemde (ders yılı dışında) yapmış oldukları çalışmalar karşılığında ayrıca ek ders ücretinden faydalandırılmamaları yönündeki dava konusu düzenlemede idarelerin açık takdir hatasının bulunmadığı anlaşıldığından, uyuşmazlık konusu Karar’ın 6. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ”ilgili mevzuatına göre” ibaresi ile 10. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan ”ders yılı süresince” ibaresinde ve söz konusu düzenlemelere dayanılarak tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI:

Davacı tarafından, rehber öğretmenlerin, derslerin kesildiği günden sonrası ile derslerin başlamasından önce yapılan sınav ve seminer dönemlerinde görevde olmalarına rağmen, 18 saat ek ders ücretini “ders yılı” tanımı nedeniyle alamadığı;

İlköğretim okullarında görev yapan ve meslekle ilgili çalışmalara katılan rehber öğretmenlerin bir kısmının Karar’ın 6. maddesinin 3. fıkrası hükmü gereğince haftada 15 saat ek ders ücreti alabilmekteyken, ortaöğretim kurumlarında görev yapan rehber öğretmenlere bu ücretin hiçbir surette ödenmediği, oysa ortaöğretim kurumlarında çalışan rehber öğretmenlerin de ders kesiminden sonra yılsonu çalışma raporlarının hazırlanması ve bunların rehberlik ve araştırma merkezlerine gönderilmesi, gelecek eğitim-öğretim yılı rehberlik hizmetlerinin planlanması ve hazırlık çalışmaları, üniversite tercihleri öncesinde ve tercih sürecinde öğrencilere rehberlik çalışmaları yapılması, alan seçimi gibi konularda meslekle ilgili çalışmalarını yürütmeye devam ettiği;

İlköğretim kurumlarıyla arasında bu şekilde farklılık oluşturulmasında hukuka uyarlılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:

Davalı idarelerden Milli Eğitim Bakanlığı tarafından, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuş, diğer davalı idareler tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİNİN DÜŞÜNCESİ:

Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;

“a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,

b) Hukuka aykırı karar verilmesi,

c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1. Davacının temyiz isteminin reddine,

2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 22/05/2019 tarih ve E:2018/3706, K:2019/3915 sayılı kararının ONANMASINA,

3. Kesin olarak, 29/04/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Kaynak : Memurlar.Net

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir