Yargıtay çocuğun, annesinin yanında mutlu ve huzurlu olduğu, anneyle arasında olumlu duygusal bağ geliştiği somut olayda, babanın koşullarının daha iyi olmasının velayetin babaya bırakılması için tek başına yeterli bir sebep olmadığına karar verdi.
Yargıtay
2. Hukuk Dairesi
Esas :2015/728
Karar :2015/13940
Tarih :30.06.2015
Taraflar arasındaki “boşanma” ve davalı tarafından açılan “karşı boşanma” davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı- karşı davalı (F. K.) tarafından, kusur tespiti ve tazminat isteklerinin reddi yönünden; davalı-karşı davacı (K. K.) tarafından ise, kusur tespiti, tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi, velayete ilişkin düzenleme ve çocuk için diğer taraf yararına hükmedilen iştirak nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı(nın) tüm, davalı-karşı davacı(nın) ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Tarafların müşterek çocuğu Ş. S., 2007 doğumlu olup; 20.2.2013 tarihinde düzenlenen sosyal inceleme raporuna göre, bu tarihten beş ay öncesinden bu yana annesinin yanından kaldığı anlaşılmaktadır. Çocuğun annesinin yanında mutlu ve huzurlu olduğu, annesiyle arasında olumlu duygusal bağ geliştiği, babasıyla duygusal iletişiminin bulunmadığı uzman tarafından bildirilmiştir. Böyle olmakla birlikte uzman, raporunda, babanın, bakım ve eğitim yönünden şartlarının anneye göre daha iyi olduğunu, babayla duygusal bağ geliştirebilmesi için çocuğun velayetinin babaya bırakılmasının uygun olacağı yönünde görüş bildirmiş, mahkemece de uzmanın görüşü esas alınarak velayet babaya bırakılmıştır. Velayetin düzenlenmesinde aslolan çocukların üstün yararıdır. Üstün yarar belirlenirken de çocuğun bedeni, fikri ve ahlaki gelişimi esas alınır. Ana ve babanın istek ve tercihlerine çocukların üstün yararı ile bağdaştığı ölçüde değer verilir. Çocuğun, annesinin yanında mutlu ve huzurlu olduğu, anneyle arasında olumlu duygusal bağ geliştiği görülmektedir. Babanın koşullarının daha iyi olması, velayeti ona bırakılması için tek başına yeterli bir sebep değildir. Babayla duygusal bağ eksikliği, tesis edilecek uygun süreli kişisel ilişkiyle geliştirilebilir. Ana yanında kalmasının çocuğun bedeni, fikri ve ahlaki gelişmesine engel olacağı yönünde ciddi sebep ve deliller bulunmamaktadır. O halde, velayetin davalı (anneye) bırakılması gerekirken, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre iştirak nafakası konusunda yeniden hüküm tesis edileceğinden davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden F. K.’a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran K. K.’e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.30.06.2015 (Salı)
Kaynak :Lexpera
Yayına hazırlayan :Stj. Av. Sarp Yakan
